welkom in san isidro

En een nieuw deel van mijn reis is begonnen! Wat had ik er zin! Zaterdag na een reis van ruim 6 uur aangekomen en vriendelijk ontvangen door mijn nieuwe gastmoeder en haar kleindochter. Mijn gastmoeder is een ongelofelijk lieve vrouw en de familie is enorm groot. Hoewel ik alleen met mijn gastmoeder Luz leef zijn er elke dag wel mensen over de vloer. Het huis daarin tegen is klein en krakkemikkig. Alles is oud en door de grote veranderingen kwam er een vloed van heimwee over mij heen. Lastig maar niks aan te doen dan het gewoon laten gebeuren.

Zondag zijn we erop uit gegaan. Luz vroeg of ik mee naar de kerk wilde en aangezien dat goed was voor wat afleiding ben ik mee gegaan. De kerk in het Spaans is natuurlijk net even wat anders dan de kerk in het Nederlands. Ik snapte niet helemaal wat er gebeurde ondanks dat ik mij achteraf bedacht dat ze dezelfde rituelen hebben als in Nederland. Na de kerk zijn we langs familievriend Marco geweest met haar twee dochters, zoon en kleinkinderen. Marco woont op een ongelofelijk mooie plek en ik was blij dat ik mee was. Het enige wat ik niet helemaal snap is het feit dat we om 3 uur middags gingen avondeten maar dat ligt misschien aan mij….

Maandag morgen ben ik voor het eerst naar mijn project geweest. Het was alleen niet helemaal duidelijk dat ik maandag al zou komen waardoor iedereen een beetje in de war was. Het is op maandag bovendien schoonmaak dag voor de meiden die op het project wonen dus heel veel was er ook niet te doen…. Daardoor was mijn eerste dag niet echt geslaagd, ik heb de hele dag maar mijzelf maar een beetje lopen te vervelen want er is niet echt veel te doen in San Isidro del General. Maandagavond komen we met zijn alle bij en ontmoette ik de andere meiden ook. Maandagavond hebben we Reunion en overleggen we over problemen + verdelen we de projecten van de week. Na de Reunion hebben we avondeten met zijn allen.

Het project is anders dan ik gedacht had/ mij verteld was. We hebben verschillende locaties (waar we les geven) elke dag. Dat verschilt van scholen tot weeshuizen tot werken in de tent waar zwervers bijeenkomen. Wij verdelen de projecten op maandag. Dit houd dus in dat we kijken wie waar naar toe gaat. Het kan dus dat je op een dag geen project hebt en op de volgende dag twee projecten hebt. Ik heb nu 3 projecten gedaan en het is leuk om te doen. Zo doen we veel spelletjes en echt circus dingen (van acrobatics tot de diabolo). Jammer wel dat het niks met acteren te maken heeft zoals mij wel verteld was. Ik heb aangegeven dat ik bij het circus terecht ben gekomen door acteren en of we hier iets mee konden doen, helaas is er tot nu toe nog niks veranderd. Het is niet dat ik het circus niet leuk vind maar ik ben hier wel gekomen om iets met acteren te doen. Ik zie het nog even aan! Je merkt dat de kinderen erg dankbaar zijn dat je er bent maar dat het ook belangrijk is dat je ze een structuur kan geven. Belangrijk dus om van tevoren te overleggen wat voor spellen je doet en wat we precies gaan doen.

Vrijdag hadden we dansles van een aantal locals, wat erg gezellig was. Ik was met de meiden van het project en de locals hadden ook wat vrienden mee genomen dus de avond eindigde in een jamsessie met de ukelele, gitaar, viool en de saxofoon. Ik heb het naar mijn zin gehad en vrienden eraan overgehouden.

Hoewel in het begin van de week mij verdrietig had gevoeld, omdat ik het niet zo kon vinden met de meiden van het project en alles anders was. Veranderde er op vrijdagmiddag iets waarbij ik het gevoel kreeg dat ik er wel degelijk erbij hoor. Zo haalde de meiden mij zaterdagochtend op om even het dorpje in te gaan en ben ik s ’middags met Franzi naar een project gegaan. Ook op zondag werd ik mee gevraagd naar het strand. Wat uiteindelijk niet helemaal geweldig was omdat het regende en de zee erg sterk was.

Zoals ik al zei ben ik zaterdag naar een project geweest genaamd la casita. La casita is net even wat anders dan de andere projecten. La casita is namelijk een huis, bedacht door een oud vrijwilligers en gefinancierd door de Duitse overheid. We kunnen hier met de kinderen knutselen, pingpongen, bakken, voetballen en nog veel meer. Het enige probleem is dat er geen kinderen komen. Waardoor we daar altijd maar een beetje zitten te wachten tot de tijd om is. Erg jammer, we doen ons best om het te promoten maar veel heeft het nog niet opgeleverd.

Al met al, er is een hoop verandering geweest in deze week maar ik ga er wat van maken. Hoe dan ook!